मन अनुरागी माव रो

मन अनुरागी माव रो, रागी औ तन राम।
लागी लगनी लाल री, बजै बीण अठजाम।।१

गावूं जस गोपाल रो, रोज सुणावूं राग।
लगन लगावूं लाल सूं, पावूं प्रेम अथाग।।२

आव!आव! री रट लियां , बैठौ आंगण-द्वार।
बोलावूं बीणा बजा, झणण करे झणकार।।३

सांई!थारी साँवरा, गाई जिण गुण गाथ।
उण पाई संपत अचल, गात गात वध जात।।४

“निरखूं कीकर नैण सूं?” बडी असंभव बात।
इण सूं बँध कर आँखडी, मन री बीण मनात।।५

नारायण ! तव नाम रा, अनहद राग अपार।
किण विध गावूं केसवा!, तन-मन-बीणा तार।।६

सोरठ गावूं साँवरा, माधव मांडूं माड।
रीझौ हे ठाकर धणी!, लाल! करो बस लाड।।७

~~नरपत आसिया “वैतालिक”

Loading